W dziełach Daniela Spoerriego dominuje efekt niezborności. Nic tu do niczego nie pasuje, nic ze sobą nie współgra, nic nie jest uzasadnione. System języka się rozpada

– o wystawie Daniela Spoerriego „Sztuka wyjęta z codzienności” (kuratorka: Maria Anna Potocka, MOCAK 2017). Tekst powstał w ramach jubileuszowej zamiany działów w dwutygodnik.com.

Kojarzone dotąd z wojskiem i policją drony mogą stać się również narzędziem artystycznej dywersji

– o wykorzystaniu dronów w sztukach wizualnych.

Prezentowane na wystawie „Czytać jak książkę” instalacje usiłują odsłonić performatywność w tkance literatury. Rzuca się jednak w oczy, zadziwiająca w tym kontekście, literacka zachowawczość napisanych przez artystów tekstów

– o wystawie „Czytać jak książkę” (kuratorzy: David Maroto i Joanna Zielińska, Cricoteka 2015).